Een kleine filosofie van grote emoties - Barbara Baert - Barbara Sarafian - Ignaas Devisch - Stef Selfslagh

De valkuil van verlangen: Barbara Sarafian ontrafelt de kracht en schaduw van begeerte

‘Wees steeds kuis in uw gemoed en begeer nooit iemands goed.’

Zo staat het in de Bijbel, maar wat is begeerte? En is enige begeerte ook net niet goed? Actrice en auteur Barbara Sarafian kleedt het begrip uit. Ze analyseert hoe begeerte ook haar leven mee vorm gaf, hoe ze het steeds meer in de vingers kreeg om zich er niet langer door te laten kneden en hoe we met zijn allen in de val van het verlangen blijven lopen, in de hoop zo te worden wie we dromen te zijn. Niets menselijks is ons vreemd.

We moeten verdriet een plaats geven. Zegt men. Het zou onderdeel uitmaken van een traject dat we moeten doorlopen om het verdriet te omarmen of net los te laten. Zegt men. Maar men zegt zoveel, zeker over verdriet. Wat als niet wij maar verdriet ons een plaats geeft? Als verdriet echt verdriet is, is het overal en altijd in je leven aanwezig en ligt het als een dekentje om je heen. Verdriet zit bij je aan tafel. Het is de tafel waaraan je eet. Verdriet hoort bij het leven van de diersoort genaamd mens. Immers, ons leven begint en eindigt met gehuil en verdriet. Dat hoeft niet per definitie kommer en kwel te zijn. Maar het is er wel, dat verdriet. Wat als we verdriet, verdriet laten zijn, in zijn onpeilbare diepte of woeste en onoplosbare gedaantes? Wat zou het betekenen dat we niet van ons verdriet willen afraken, maar leren zoeken naar antwoorden op het draagbaar maken van de blijvende aanwezigheid van verdriet in ons lijf en leden?

De kracht van geestdrift: Barbara Baert over de magie en kwetsbaarheid van enthousiasme

‘Het is een heilzame gedachte dat uit de belangeloze overgave die wij enthousiasme noemen, de kunsten voortvloeien.’

In deze meeslepende zoektocht naar de betekenis, impact en uitwassen van de emotie enthousiasme geeft kunsthistorica Barbara Baert vergeten beelden en verhalen een unieke stem. Zij brengt notities, herinneringen, dagboekfragmenten en kortverhalen samen, die ze nu eens vlijmscherp, dan weer teder met de lezer deelt. Baert reflecteert in beeldrijk proza en literaire eruditie over de begeestering van de kunstenaar, de verbeelding van het kind, de vooroordelen tegenover vrouwelijke geestdrift en de kwetsbaarheid van emotioneel schrijverschap.

Nostalgische zielen blijven hangen in het verleden, luidt het. Hun sentimentele hang naar vervlogen tijden staat vooruitgang in de weg. Maar is dat wel zo? Of kunnen trips down memory lane ons ook iets leren over de toekomst? En kunnen we nostalgie dan eindelijk terugvorderen van de ‘vroeger was alles beter’-reactionairen? Stef Selfslagh trekt naar Stockholm voor een in jeugdnostalgie gedrenkte citytrip naar ABBA. Al doende probeert hij de ware aard van nostalgie bloot te leggen.

Lees dit boekje en nostalgie zal nooit meer zijn wat het geweest is.